Aldona Antczak
TYTUŁ:
Pentimento
WYDAWNICTWO:
Novae Res
LICZBA STRON:
308
Jeśli myśleliście, że historia włoskiej mafii zaczyna się i kończy na Ojcu chrzestnym, to byliście w błędzie. Sycylijski ród Bonaccich jest najlepszym dowodem na to, że świat znany nam z powieści Puzo nadal istnieje i ma się całkiem dobrze. Na bazie naszych czytelniczych wyobrażeń związanych z książkową i filmową legendą Don Vita Corleone, Aldona Antczak stworzyła opowieść o Alfredo Bonaccim - głowie mafijnej rodziny, która w żaden sposób nie może wyrzec się swoich korzeni.
Nim przejdę do krótkiej charakterystyki tego, co znajdziecie w środku Pentimento, warto chyba wytłumaczyć genezę samego tytułu powieści. Termin iście malarski został przez pisarkę wykorzystany nieprzypadkowo. Pentimento oznacza bowiem:
"[...] pojawienie się na obrazie pierwotnego dzieła w skutek zwiększającej się przejrzystości wierzchniej farby"*.
I choć etymologia tego słowa związana jest raczej z uczuciami żalu i skruchy, to mam wrażenie, że autorka silniej nawiązuje w tej książce do tego malarskiego znaczenia. Historia przedstawiona przez Antczak to bowiem uwspółcześniona wersja Ojca chrzestnego. Nestora rodu spotykamy na początku tej historii na obrzeżach Nowego Jorku, gdzie odbywa się wystawne spotkanie rodzinne. Alfredo czuje, że najwyższy czas na mafijną emeryturę i szczerze martwi się o następcę, który sprosta wszystkim prowadzonym przez Bonaccich interesom. Dochodzi więc do podziału obowiązków między 3 synów Alfredo i jego ukochanego wnuka Dante. Jednak ten ostatni bardzo szybko okaże się nieodrodnym wnukiem swojego dziadka. Czym zajmuje się na co dzień ta mafijna rodzina i skąd ta krew, w której skąpane są oliwki na okładce książki? Tego dowiecie się już sami.
Aldona Antczak bardzo sprawnie porusza się po skonstruowanej przez siebie opowieści. Niemal na każdym kroku swobodnie nawiązuje do twórczości Mario Puzo, odświeżając tym samym obraz mafijnej rodziny ugruntowany od dziesiątek lat w czytelniczej świadomości. Obok dobrze prowadzonego wątku kryminalnego, pisarka nie szczędzi nam również miłosnych uniesień pomiędzy członkami dwóch nieprzychylnych sobie rodów. Mafijni Romeo i Julia powielają znany nam skądinąd schemat, choć finał ich losów nieco różni się od oryginału. Co prawda trudno tu również mówić o szczęśliwym zakończeniu całej historii, nie mniej jednak lektura opowieści o rodzie Bonaccich z pewnością zapadnie na długo w Waszej czytelniczej pamięci.
Polecam wszystkim fanom Ojca chrzestnego i szemranych interesów mafijnych.
Ale uważajcie! Mordercą może być każdy! ;)
Książkę otrzymałam dzięki uprzejmości:
*http://www.slownik-online.pl/kopalinski/12AEABA3280F5B02C125657C007716BB.php
czytałam, książka dobrze napisana aczkolwiek nie gustuje w takich klimatach :)
OdpowiedzUsuńO proszę :) Mój ulubiony gatunek, zachęcająca recenzja, fajna okładka i intrygujący tytuł. "Ojca chrzestnego" oczywiście uwielbiam, także to coś dla mnie.
OdpowiedzUsuńMoże i ja się skuszę:)
OdpowiedzUsuńO nowy wystrój, fajny ... a co do książki, to brzmi ciekawie, chętnie się za nią rozglądnę.
OdpowiedzUsuńJeśli chodzi o twórczość Mario Puzo to polecam gorąco książkę "Mroczna arena". Ukazuje dramat młodego człowieka, uczestnika II Wojny Światowej, który po zakończonych walkach próbuje wrócić do funkcjonowania w społeczeństwie w czasach pokoju.
OdpowiedzUsuńFantastyczna i bardzo wartościowa lektura, która nadal z niezrozumiałych dla mnie powodów pozostaje w głębokim cieniu, rzucanym przez "Ojca chrzestnego".
to wydawnictwo ma wiele interesujących książek, cieszę się, że z nimi współpracuję, niestety tej książki nie znam
OdpowiedzUsuńFanką "Ojca chrzestnego" jestem jak najbardziej, czyli wychodzi na to, że muszę przeczytać :)
OdpowiedzUsuńJa jeszcze nie znam klasyki (czyt. Ojca chrzestnego), ale jeśli mi się spodoba, to i po tę książkę chętnie sięgnę :)
OdpowiedzUsuńTa książka bardzo przypadłaby do gustu mojemu mężowi :)
OdpowiedzUsuńŚlicznie się tu u Ciebie zrobiło :)